"Ανοίξτε να περάσω, σας παρακαλώ.
Είδα την ποίηση των δρόμων, της φύσης, των στιγμών. Είδα την ποίηση στη φανταστική μας πραγματικότητα.
Στα χιλιόμετρα, στις αποστάσεις, στους θορύβους και τις φωνές.
Η ανησυχία για το μέλλον, θα έπρεπε να υπάρχει επιλογή.
Το νερό, το πράσινο, οι μελωδίες, η γαλήνη στο παρόν.
Για έναν ιδανικό και γαλήνιο κόσμο, με μυρωδιά καλοκαιριού, να παρατηρήσεις τον εαυτό σου σαν γιο του Ήλιου, να αναγεννηθείς".
(Ποίημα από αποσπάσματα γραπτών των συμμετεχόντων του σεμιναρίου Εισαγωγή στην Εικαστική Θεραπεία).
